Ата-аналар балаларының кем дегенде үш досының атын білуі керек, сондай-ақ үйлерінде достарын жиі қонақ қылса да артық етпейді. Психологтың айтуынша, бұл баланың қоғамда қалыпты қарым-қатынасқа ие екендігіне және достық қарым-қатынаста қиындықтардың жоқтығына сенімді болудың жалғыз жолы, деп жазады Taulik.kz. Бұл туралы сарапшы өзінің өмірінен мысал келтіріп, үлкен ұлының мектепте осындай қиындықтарға тап болғанын түсіндірді: оның ұлы тән гиперактивтілігімен ол үнемі құрдастарымен жанжалдасып, берік достық орната алмаған.
«Басқа балалармен қалыпты қарым-қатынас жасау үшін сіз мұқият, жауапкершілікті және импульсивтілікті бақылауыңыз керек. Гиперактивті балалар үшін бұл өте қиын. Қалғандары көңіл көтеріп жүргенде, үлкен ұлымыз достаспай қалды. Сонда мен оны дос болуға үйрету керек екенін түсіндім. Оның мұндай табиғи таланты жоқ, ал достарсыз бала мұны істей алмайды»,-дейді психолог.Психолог маман құрдастарымен эмоционалдық жақындық балалардың өзіне деген сенімділігін арттыруға көмектесетінін және жасөспірімдер депрессиясының даму қаупін азайтатынын дәлелдеді. Сондықтан гиперактивті балаларды ғана емес, әсіресе гаджеттерге көп уақыт жұмсайтын әрі тірі қарым-қатынас дағдыларын шыңдауға уақыттары жоқ балаларды да дос болуға үйрету қажет.
«Балаңыздың үш досының атын білесіз бе? Олар сізге үнемі барады ма? Егер жоқ болса, бұл сізді ояту қоңырауы деп біліңіз.» Егер оқушы жаман ортамен байланысқа түсе бастаса, олармен сөйлесуге тыйым салынбауы керек, бірақ баланың мұндай балаларға неге тартылатындығын талдап, жою керек",- деп ескертті Виктория Дмитриева.Ата-аналардың достарын, достарымен не талқылайтынын және қарым-қатынастың тең дәрежеде қалай көрінетінін көру үшін балаларға жеке үлгі көрсетуі маңызды.
"Егер бала сізді және достарыңызды тек үстел басында көрсе және көршілерді немесе ортақ таныстарды соттаса, олар достықтың қандай үлгісін алады? Егер ата-ана "ешкімге сенуге болмайды" және "сен үшін ең жақын достарың – отбасы" деп қайталаса, онда бала дос болуға ұмтыла ма?"- деп қосты ол.Психолог ата-аналарға балаларына достар табуға көмектесуге кеңес береді. Ол үшін ата-ана басқа ересектермен байланысып, бастама көтеруі керек.
"Егер ересектер басқаларға "қалай қоңырау шаламан, қалай жазамын, мен онымен таныс емеспін, ыңғайсыз болады"- дейтін болса, балаларының қандай бала болатынын ойланыңыз. Бала ата-анасының әрекеттері мен мінез-құлқын, соның ішінде эмоциялармен өмір сүру қабілетін толығымен көшіреді. Сондықтан қоршаған ортаны саналы түрде таңдап, балаларына үйрету керек"-деді Виктория Дмитриева.